CELIS, CELIS & LIESSE, Geassocieerde notarissen te Antwerpen

Al nagedacht over successieplanning? geen evidente vraag. Bovendien is nadenken over het lot van je vermogen na je overlijden ook niet de meest aangename bezigheid. Maar in de bijzondere tijden waar we in leven, staan we er meer dan ooit bij stil. We willen alles geregeld zien. Voor de gezinsleden, maar ook voor onszelf.

Successieplanning

Successieplanning kan veel vormen aannemen: een testament opstellen, een schenking doen, een huwelijkscontract laten opstellen… Maar meer en meer gaat successieplanning ook gepaard met zorgplanning. Denk aan de zorgvolmacht waarbij je naast instructies rond je vermogen, ook persoonlijke aangelegenheden (zoals een rusthuis kiezen) kan regelen voor het geval het later niet meer lukt. Nieuw in het rijtje is het opstellen van een erfovereenkomst. Bij het opstellen van een erfovereenkomst neemt iemand een beslissing rond een schenking en de invloed op zijn erfdeel (“punctuele erfovereenkomst”) of gaan ouders met hun erfgenamen op zoek naar een evenwicht op vlak van schenkingen en genoten voordelen (“familiepact”).

Niet enkel voor mensen met een groot vermogen

Een vaak voorkomend misverstand is dat successieplanning enkel is weggelegd voor mensen met een groot vermogen. Wat meestal vergeten wordt, is dat je vermogen plannen, hoe groot of klein dit ook is, niet enkel gaat over de verdeling ervan. Ook “wie” een deel van je vermogen krijgt, is van belang. Wie van jou erft en in welke volgorden, is wettelijk vastgelegd. In de eerste plaats erven je kinderen. Heb je geen kinderen, dan erven je ouders met je broers of zussen, heb je geen broers of zussen, dan erven je ouders alleen…

Soms hebben mensen geen hechte band meer met broers, zussen, ouders of andere familieleden. Je successie plannen bij de notaris laat in deze gevallen toe om de wettelijke volgorde te “doorbreken”. Dat kan door bijvoorbeeld een testament op te stellen. Zo kies je zelf, binnen de grenzen van wat wettelijk kan, wie een deel van jou zal erven. Dit geldt zowel voor mensen met een groot als een bescheiden vermogen, voor getrouwde mensen, als voor samenwoners of vrijgezellen.

Bij de grote stappen in je leven

Iedere belangrijke stap die je neemt, zoals trouwen, een huis kopen, een bedrijf opstarten, aan kinderen beginnen… heeft bepaalde gevolgen op je vermogen en op de wijze waarop het verdeeld zal worden. Een gezamenlijke aankoop van een huis bijvoorbeeld, is méér dan een nieuwe woning delen. Het is een stukje vermogen en een financiële bescherming voor je partner. Het bedrijf dat je opstart heeft méér dan enkel patrimoniale gevolgen voor jou, het betreft ook het vermogen van je huwelijkspartner. Wettelijk samenwonen is méér dan het invullen van een gezamenlijk fiscale aangifte; je wordt elkaars erfgenamen. Bij overlijden van je partner, erf je het vruchtgebruik over de gezinswoning. Bij elk van deze stappen moet je een bepaalde reflex maken: wat betekent dit voor mijn vermogen en dat van mijn gezin? Ga ik hier mee akkoord of wil ik hier nog wat aan sleutelen?

Niet enkel een kwestie van geld

Successieplanning is enkel weggelegd voor de grote vermogens? Klopt niet helemaal. Zo kan een schenking ook nut hebben bij mensen die één gezinswoning hebben. Dat komt omdat je kan schenken met voorwaarden en lasten. Successieplanning gaat ook niet alleen maar over de verdeling van je vermogen. In veel gevallen gaat het ook om het organiseren van een bescherming. Denk maar aan de zorgvolmacht. Voor sommige mensen is successieplanning bovendien een must om controle te behouden over het lot van hun vermogen. Denk maar aan kinderloze mensen die hun vermogen niet naar een broer, zus of verdere familielid willen zien gaan. Ondernemen ze niets, dan bepaalt de wet volledig wie van hen erft.

Bron: Fednot

Door de coronacrisis kunnen veel ondernemers met moeite het hoofd boven water houden. Om hen te beschermen,  werden de faillissementsprocedures die het gevolg zouden zijn van de huidige crisis tijdelijk ‘bevroren’. De maatregel loopt tot 17 juni.

Moratorium op faillissementsprocedures

Bepaalde kmo’s en zelfstandigen riskeren door de crisis een faillissement. Om het aantal faillissementen te beperken en de overlevingskansen van ondernemers te vergroten, werd een “moratorium” in het leven geroepen op de faillissementsprocedures. Dat betekent dat bedrijven in wanbetaling en waarvan het krediet is geschokt, niet failliet kunnen verklaard worden door de ondernemingsrechtbank. Aanvankelijk liep deze maatregel tot 17 mei maar die is ondertussen verlengd tot 17 juni. Schuldeisers kunnen tot dan ook geen beslag leggen bij deze bedrijven.  Op die manier krijgen deze bedrijven wat financiële ademruimte om deze moeilijke periode te doorstaan. 

18 maart als sleuteldatum

De maatregelen blokkeren faillissementsprocedures enkel voor ondernemingen die in goede gezondheid verkeerden tot 18 maart 2020, maar die door de gevolgen van de coronacrisis  zwaar getroffen zijn. Concreet: 

• worden deze ondernemingen beschermd tegen inbeslagnemingen;

• kunnen zij niet failliet verklaard worden op vraag van hun schuldeisers;

• kunnen de lopende contracten niet opgezegd worden voor wanbetaling;

• wordt de debiteur of schuldenaar tijdelijk niet verplicht om een aangifte van faillissement te doen;

• beslist de ondernemingsrechter of een debiteur of schuldenaar kan genieten van deze opschorting als deze laatste haar inroept als verdediging.

Ondernemingen die zich al in een financieel moeilijke situatie bevonden op 18 maart 2020 of een faillissement riskeren als gevolg van fraude kunnen niet geholpen worden door deze maatregel. Frauduleuze faillissementen worden uiteraard nog steeds vervolgd door de parketten.

Wanneer spreekt men van een faillissement?

Men spreekt van een “gedwongen faillissement” als een onderneming (dat kan een kmo zijn, maar ook een zelfstandige of een vrije beroeper) zijn betalingen niet meer uitvoert en geen krediet meer krijgt. Een bedrijf kan zelf  de boeken neerleggen, maar een faillissement kan ook uitgesproken worden op vraag van een schuldeiser of op vraag van het parket. Als een faillissement wordt uitgesproken verliest de gefailleerde het beheer over zijn goederen. Het beheer komt in handen van een curator die zorgt voor de vereffening van de onderneming. De curator verkoopt de activa van de onderneming en int de schuldvorderingen. De opbrengst daarvan wordt vervolgens volgens een wettelijke rangregeling verdeeld onder de schuldeisers van het bedrijf.

Notaris.be wenst alle ondernemingen - zowel starters als ervaren ondernemers, zowel kleine als grote ondernemers – veel moed in deze onzekere periode.

Bron: Fednot